سفال باران‌خورده‌ام!

سلام! حالا بعد از یکسال که آمده‌ام احساس می‌کنم شاید به قدر تجربه‌ی یک شب بارانی بزرگ‌تر و لطیف‌تر و پرشورتر شده‌ام. و شاید رد پای قطرات ذره ذره قلبم را پر کرده است. اینجا را حالا بیشتر دوست دارم و فکر می‌کنم روحم سفالی‌تر شده و عطر خاک روحم مشامم را پر کرده. از همه‌ی روزهایی که گذشت فاصله نگرفته‌ام تنها حالم را با تعدادی ابر و درخت در میان گذاشته‌ام و بس. هر چه بخواهد خودش پیش می‌رود و من سلام می‌دهم به همه‌ی لحظه‌هایی که تازه متولد می‌شوند.