فضیلت‌های ناچیز

جنگ بوده است، و مردم ویران شدن بسیاری از خانه‌ها را دیده‌اند و حالا دیگر خود را در خانه‌شان آنچنان که روزی آرام و مطمئن بود، احساس نمی‌کنند. چیزهایی است که درمان نمی‌شود و سال‌ها خواهد گذشت اما هرگز درمان نخواهیم شد. شاید دوباره چراغی روی میز داشته باشیم و گلدانی گل و عکس عزیزانمان را. اما دیگر این چیزها را باور نداریم چونکه یکبار مجبور شدیم ناگهان ترکشان کنیم یا اینکه بیهوده بین آوارها به دنبالشان بگردیم.

کسی که یکبار رنج کشیده است تجربه‌ی درد را هرگز فراموش نمی‌کند.

از کتاب فضیلت‌های ناچیز

ناتالیا گینزبورگ